معرفی کتاب صوتی فیلسوفان بدکردار

کتاب صوتی فیلسوفان بدکردار نوشته ‌نایجل راجرز و مل تامپسون، به روایت و بررسی زندگی هشت فیلسوف مشهور جهان می‌پردازد.

فیلسوفان بد کردار (Philosophers Behaving Badly) داستان زندگی خصوصی و اجتماعی 8 فلیسوف برجسته و درخشان جهان مانند ژان ژاک روسو، آرتور شوپنهاور، فردریش نیچه، برتراند راسل، لودویگ ویتگنشتاین، مارتین هایدگر، ژان پل سارتر و میشل فوکو را به تصویر می‌کشد.

این کتاب صوتی نگاه جامع و کاملی به فلسفه و فیلسوف می‌اندازد و با جستجو در زندگی خصوصی و اجتماعی این 8 فیلسوف مشهور نشان می‌دهد که آنچه فیلسوفان به عنوان چهارچوب‌های ذهنی و نظری ارائه می‌کنند تا حدود زیادی ریشه در پیچیدگی‌های روانی و شخصیتی آن‌ها دارد. به همین جهت استدلال نایجل راجرز (Nigel Rodgers) و مل تامپسون (Mel Thompson) این است که نگاه ذات‌گریانه به فلسفه و جدا کردن اثر از پدیدآورنده کاری گمراه کننده است. این دو نویسنده با برجسته‌سازی تناقض‌های موجود در رفتار و گفتار فیلسوفان، موافقان و مخالفان بسیاری را نسبت به آن اندیشه برمی‌انگیزاند.

کتاب حاضر، اثری است که در ایران طرفداران و مخالفانی زیادی دارد. طرفداران این اثر آن را به عنوان دری به سوی روشن کردن بخش تاریکی از فلسفه که فیلسوفان و فلسفه‌خوانان تمایلی به گفتن آن‌ها ندارند، می‌دانند. مخالفان آن، این کتاب را توهین به فلسفه و فیلسوفان دانسته‌اند و حتی عده‌ای صحبت از ممنوعیت خواندن آن می‌کنند!

نایجل راجرز، فارغ‌التحصیل رشته تاریخ و هنر از دانشگاه کمبریج است. او قسمتی از وقت خود را روی فعالیت‌های زیست محیطی و حمایت از طبیعت بنیان نهاده‌ است و بنیانگذار جنبش پایپ داون می‌باشد.

مل تامپسون، نویسنده بریتانیایی و استاد دانشگاه در حوزه فلسفه و اخلاق است. او رئیس سابق و عضو فعلی گروه نویسندگان آموزشی در انجمن نویسندگان لندن می‌باشد. پژوهش‌ها و نوشته‌های وی نخست در زمینه‌ی اخلاق، فلسفه، فلسفه‌ی سیاست و فلسفه‌ی مذهب است.

در قسمتی از کتاب صوتی فیلسوفان بد کردار می‌شنویم:

این‌ها باعث شد نیچه بعدها مسیحیت را یک رسوایی شخصی بداند و آن را رد کند. هنگامی که بیست و یک سال داشت به مطالعه جهان غیرمسیحی رومی، یونانی پرداخت و این کار باعث شد که ایمانش به مسیحیت را به طور کامل از دست دهد. در همان سال 1856، او کتاب شوپنهاور به نام جهان به مثابه اراده و بازنمایی را کشف کرد و فورا بدبینی جهان شناختی او را پذیرفت، مدت کوتاهی بعد از آن بعد از شنیدن موسیقی واگنر باز هم بیشتر تحت تأثیر قرار گرفت و نوشت «من نمی‌توانم با این آهنگ آرام بنشینم. هر رنگی در بدنم و هر عصبی در وجودم با شنیدن این آهنگ‌ها به لرزه در می‌آید». او در سال 1868 با واگنر دیدار کرد و فورا این آهنگ ساز را قهرمان خود خواند. این دو برای مدتی الهام بخش نبوغ یکدیگر شدند. نیچه تبدیل به بزرگ‌ترین تبلیغات چی واگنر شد و کتاب تولد تراژدی او که در سال 1872 منتشر شد مدیحه‌ای برای اپرای واگنری بود. اما بعد از اینکه نیچه احساس کرد این آهنگ ساز خود را به پادشاهی آلمان فروخته است، وحشیانه‌ترین نقدها را نثار او کرد. از سرتاپای اولین کتاب او که در آن نوشته بود این آهنگساز تجسم همه محاسنی است که ایک انسان آرزوی داشتنش را دارد، شیدایی نسبت به واگنر می‌بارد.

برعکس، او در کتاب چنین گفت زرتشت با خشم می‌گوید و از بین همه انواع روش‌های نوشتن، آن نوشته‌هایی را دوست دارم که با خون نوشته شده باشند. بخش زیادی از خشم این کتاب نتیجه جواب رد عشق بزرگ او لو سالومه بود. هرچند او در یک جمله بسیار معروف گفت هنگامی که به نزد زنان می‌روی تازیانه را فراموش نکن، می‌توان گفت که در قیاس با استادان مرد دانشگاه‌های قرن نوزدهمی، آدم حساسی نسبت به زنان به شمار می‌آمد. البته کسی در سال 1882 نشان می‌دهد که در واقع این لو سالومه بود که تازیانه را در بالای سر او تکان می‌داد. در همان سال نو سالومه با جواب ردی که به نیچه داد، او را به قعر ناامیدی افکند. او تلاش کرد با سرزندگی‌ای که در کتاب چنین گفت زرتشت وجود دارد، خود را جمع و جور کند. شعار او این بود: آنچه مرا نکشد، نیرومندترم می‌کند.

فهرست مطالب